Αντιμετώπιση ορθοπαιδικών κακώσεων

Έτσι, ακόμα και η χειρουργική προσέγγιση γίνεται λιγότερο επεμβατική, αξιοποιώντας σε μεγάλο βαθμό την αρθροσκοπική χειρουργική, αλλά και τις περιορισμένης έκτασης προσπελάσεις των αρθρώσεων και των μακρών οστών. Παράλληλα, νέες τεχνικές ελάχιστης επεμβατικότητας έρχονται να προστεθούν στα διαθέσιμα θεραπευτικά εργαλεία, ενώ έδαφος κερδίζουν και οι βιολογικές θεραπείες, στις οποίες περιλαμβάνονται η θεραπεία με βλαστοκύτταρα και η θεραπεία PRP, με την αξιοποίηση πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια από τον ίδιο τον ασθενή.

Ορθοπαιδικές κακώσεις και αντιμετώπιση

Το φάσμα των ορθοπαιδικών κακώσεων είναι ιδιαίτερα ευρύ, καθώς περιλαμβάνει τις μυϊκές θλάσεις, τα διαστρέμματα των συνδέσμων στην ποδοκνημική, στο γόνατο και στα δάχτυλα των χεριών, τις οξείες και χρόνιες τενοντίτιδες, τις ρήξεις τενόντων, συνδέσμων, μηνίσκων και αρθρικού χόνδρου, τις τενοντοπάθειες του Αχιλλείου, τις περιοστίτιδες των κνημών, τις πελματιαίες απονευρωσίτιδες και τα κατάγματα.

Οι ορθοπαιδικές κακώσεις μπορεί να προκληθούν από έναν τραυματισμό ή να είναι απόρροια υπερχρήσης, κάτι που συμβαίνει κυρίως στην περίπτωση των αθλητικών κακώσεων.

Η επιλογή της θεραπευτικής προσέγγισης εξαρτάται από τη σοβαρότητα και τον τύπο της ορθοπαιδικής κάκωσης, όπως επίσης και από την ανατομική περιοχή που έχει πληγεί. Γι’ αυτό και η αντιμετώπιση των ορθοπαιδικών κακώσεων μπορεί να περιλαμβάνει από μια συντηρητική προσέγγιση, που προβλέπει ανάπαυση, παγοθεραπεία, επίδεση και ανύψωση του πάσχοντος σκέλους, ακολουθούμενες από φαρμακευτική αγωγή, μέχρι μια χειρουργική επέμβαση.

Στο μέτωπο της χειρουργικής θεραπείας η αρθροσκοπική χειρουργική έρχεται να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά κακώσεις, όπως οι ρήξεις μηνίσκων, χιαστών συνδέσμων, στροφικού πετάλου του ώμου και άλλες, που κάποτε αντιμετωπίζονταν μόνο με κλασικά χειρουργεία.

Όσον αφορά στα κατάγματα η συνήθης χειρουργική αντιμετώπιση, που έχει ως στόχο την ανατομική τους σταθεροποίηση, γίνεται με μεθόδους όπως: η εσωτερική οστεοσύνθεση, η εξωτερική οστεοσύνθεση και η ενδομυελική ήλωση και κατά περιπτώσεις με συνδυασμό τους.  Κατά την εσωτερική οστεοσύνθεση το κάταγμα ανατάσσεται και σταθεροποιείται με ειδικές πλάκες με τη χρήση βιδών. Στην εξωτερική οστεοσύνθεση το κάταγμα σταθεροποιείται με την τοποθέτηση βελόνων στο οστό, τις οποίες συγκρατούν εξωτερικά μεταλλικά πλαίσια. Στη δε ενδομυελική ήλωση, που εφαρμόζεται στα μακρά οστά, η ανάταξη γίνεται με την τοποθέτηση ήλου, χωρίς να διανοιχθεί το σημείο του κατάγματος. Στις πλέον εξελιγμένες μεθόδους χειρουργικής αντιμετώπισης των καταγμάτων περιλαμβάνονται η διαδερμική οστεοσύνθεση και η οστεοσύνθεση ενδοαρθρικών καταγμάτων με αρθροσκοπική υποβοήθηση.  

Η επιλογή ενός έμπειρου ορθοπαιδικού που θα επιλέξει τη βέλτιστη δυνατή θεραπευτική προσέγγιση, ανάλογα με τον τύπο και τη σοβαρότητα της ορθοπαιδικής κάκωσης, είναι καταλυτικής σημασίας για την αποτελεσματική αντιμετώπισή της και την ταχεία επάνοδο του ασθενή στην καθημερινότητά του.