Παθήσεις Παιδοορθοπαιδικής


Η παιδοορθοπαιδική αντιμετωπίζει μια ευρεία γκάμα μυοσκελετικών παθήσεων που αφορούν τα βρέφη, τα παιδιά και τους εφήβους και εστιάζονται κατά κύριο λόγο στη σπονδυλική στήλη και στα άνω και κάτω άκρα. Επίσης ασχολείται με την αντιμετώπιση των καταγμάτων που συμβαίνουν στα παιδιά μετά από έναν τραυματισμό.

Οι συνηθέστερες παιδοορθοπαιδικές παθήσεις είναι οι ακόλουθες:

Σκολίωση: Η σκολίωση είναι η πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης και η στροφή των σπονδύλων. Πρόκειται για μια πάθηση κυρίως της εφηβείας, με αίτια γενετικά ή αναπτυξιακά.

Κύφωση: Κύφωση είναι η σημαντικού βαθμού κύρτωση της σπονδυλικής στήλης και συγκεκριμένα η κύρτωση της θωρακικής μοίρας πάνω από τις 40 μοίρες. Ξεκινά ασυμπτωματικά και όσο προχωρά εκδηλώνεται με πόνο στην πλάτη και σε προχωρημένο στάδιο με τη γνωστή «καμπούρα».

Συνδακτυλία: Η συνδακτυλία είναι μια από τις συχνότερες παραμορφώσεις των άκρων στα παιδιά, τόσο των χεριών όσο και των ποδιών και εμφανίζεται ως ένωση των δακτύλων. Τα δάκτυλα μπορεί να είναι πλήρως ενωμένα, οπότε έχουμε πλήρη συνδακτυλία ή μερικώς ενωμένα, οπότε έχουν ατελή συνδακτυλία.

Πλατυποδία: Ως πλατυποδία ορίζεται η πάθηση κατά την οποία η καμάρα του ποδιού είναι χαμηλή ή δεν έχει αναπτυχθεί καθόλου, ενώ υπάρχει παράλληλα βλαισότητα της πτέρνας. Αυτό έχει ως συνέπεια το πόδι να παίρνει κλίση προς τα έξω, καθώς το παιδί πατά προς τα μέσα. Όσο το παιδί μεγαλώνει, η πλατυποδία λειτουργεί επιβαρυντικά για τις αρθρώσεις.

Συγγενής ραιβοχειρία: Η συγγενής ραιβοχειρία είναι η δυσπλασία της κερκίδας του χεριού, με παράλληλη κύρτωση του αντιβραχίου. Το κερκιδικό έλλειμμα έχει ως συνέπεια να συρρικνώνονται τα μαλακά μόρια και το χέρι να φαίνεται παραμορφωμένο.

Κοιλοποδία: Κοιλοποδία είναι η πάθηση κατά την οποία η καμάρα του ποδιού είναι πολύ ψηλή. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί σύμπτωμα κάποιου άλλου υποκείμενου νοσήματος, όπως η μυϊκή δυστροφία και η πολιομυελίτιδα ή είναι συνέπεια συγγενούς ανωμαλίας.

Ραιβογονία: Η ραιβογονία εκδηλώνεται με την εμφάνιση κενού ανάμεσα στα γόνατα, όταν τα κάτω άκρα εφάπτονται. Στην κατάσταση αυτή τα κάτω άκρα είναι κυρτωμένα, εμφανίζοντας σχήμα τόξου.

Βλαισογονία: Η βλαισογονία είναι η πάθηση κατά την οποία εμφανίζεται κενό ανάμεσα στα κάτω άκρα, όταν τα γόνατα εφάπτονται. Πρόκειται για την ακριβώς αντίθετη κατάσταση της ραιβογονίας.

Ανισοσκελία: Η ανισοσκελία ορίζεται ως πάθηση κατά την οποία τα κάτω άκρα του παιδιού δεν έχουν το ίδιο μήκος.

Οστεοχονδρίτιδες: Πρόκειται για διαταραχές στην ανάπτυξη των επιφύσεων των οστών, που μπορεί να εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στη σπονδυλική στήλη, στη φτέρνα, στην άνω μηριαία επίφυση, στην επιγονατίδα και στον καρπό.

Συγγενές εξάρθρημα ισχίου: Πρόκειται για τη μη φυσιολογική ανάπτυξη της άρθρωσης του ισχίου. Στην πάθηση αυτή η μηριαία κεφαλή δεν έχει επαφή με την κοτύλη.

Κατάγματα: Τα παιδικά κατάγματα εντοπίζονται κυρίως στα άκρα και είναι συχνότερα στα άνω άκρα και δη στους καρπούς, τους αγκώνες και τα αντιβράχια. Προκαλούνται συνήθως μετά από πτώσεις.