Παθήσεις Γενικής Ορθοπαιδικής

Αρθρίτιδα: Αρθρίτιδα είναι η φλεγμονή της άρθρωσης και μπορεί να αποτελεί σύμπτωμα μιας σειράς ρευματικών παθήσεων. Οι δύο συχνότερες μορφές της είναι η οστεοαρθρίτιδα και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Στη μεν οστεοαρθρίτιδα φθείρεται ο χόνδρος στις αρθρώσεις, οι οποίες χάνουν το προστατευτικό τους μαξιλαράκι, με συνέπεια τα οστά να τρίβονται μεταξύ τους. Έτσι, προκύπτει ο πόνος και το οίδημα. Στη δε ρευματοειδή αρθρίτιδα, που είναι αυτοάνοση πάθηση, οι αρθρώσεις παραμορφώνονται με την πάροδο των χρόνων, πονάνε και φλεγμαίνουν.

Οσφυαλγία: Η οσφυαλγία ορίζεται ως ο πόνος στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ήτοι στη μέση. Δεν πρόκειται για πάθηση, αλλά για σύμπτωμα κάποιας προϋπάρχουσας νόσου. Είναι ιδιαίτερα συνήθης στις δεκαετίες των 40 και 50 και αποδίδεται στην εκφύλιση των κατώτερων οσφυϊκών διαστημάτων, η οποία μπορεί να ξεκινήσει από έναν μεσοσπονδύλιο δίσκο.

Αυχεναλγία: Η αυχεναλγία είναι ο επίμονος πόνος στον αυχένα, που συχνά αντανακλάται στο κεφάλι, στους ώμους ή ακόμα και στα άνω άκρα. Πρόκειται για ένα συχνό μυοσκελετικό σύμπτωμα, που επιδεινώνεται από τον σύγχρονο τρόπο ζωής. Οι παθήσεις που συνήθως προκαλούν αυχεναλγία είναι η οστεοαρθρίτιδα, η δισκοπάθεια και οι φλεγμονές πλησίον του αυχένα, ενώ μπορεί να προκληθεί και από τραυματισμό.

Τενοντίτιδα: Η τενοντίτιδα ορίζεται ως η πάθηση του τένοντα και μπορεί να εμφανιστεί σε μια σειρά ανατομικών περιοχών του σώματος. Οφείλεται δε συνήθως σε υπερχρήση και χρόνια καταπόνηση, αλλά και στη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Στα άνω άκρα εντοπίζεται κατά κύριο λόγο στον ώμο, στον δικέφαλο, στον αγκώνα και στον καρπό, ενώ στα κάτω άκρα στο γόνατο και στην ποδοκνημική. Εκδηλώνεται με έντονο πόνο κατά την κίνηση, ο οποίος επιδεινώνεται κατά τις νυχτερινές ώρες, ενώ συχνά συνοδεύεται από οίδημα.

Συγγενείς ανωμαλίες: Οι συγγενείς ανωμαλίες είναι εκ γενετής ανατομικές και λειτουργικές διαταραχές. Στην κατηγορία αυτή περιλαμβάνονται οι:

Συνδακτυλία: Η συνδακτυλία είναι μια από τις συχνότερες παραμορφώσεις των άκρων στα παιδιά, τόσο των χεριών όσο και των ποδιών και εμφανίζεται ως ένωση των δακτύλων. Τα δάκτυλα μπορεί να είναι πλήρως ενωμένα, οπότε έχουμε πλήρη συνδακτυλία ή μερικώς ενωμένα, οπότε έχουν ατελή συνδακτυλία.

Πλατυποδία: Ως πλατυποδία ορίζεται η πάθηση κατά την οποία η καμάρα του ποδιού είναι χαμηλή ή δεν έχει αναπτυχθεί καθόλου, ενώ υπάρχει παράλληλα βλαισότητα της πτέρνας. Αυτό έχει ως συνέπεια το πόδι να παίρνει κλίση προς τα έξω, καθώς το παιδί πατά προς τα μέσα. Όσο το παιδί μεγαλώνει, η πλατυποδία λειτουργεί επιβαρυντικά για τις αρθρώσεις.

Συγγενής ραιβοχειρία: Η συγγενής ραιβοχειρία είναι η δυσπλασία της κερκίδας του χεριού, με παράλληλη κύρτωση του αντιβραχίου. Το κερκιδικό έλλειμμα έχει ως συνέπεια να συρρικνώνονται τα μαλακά μόρια και το χέρι να φαίνεται παραμορφωμένο.

Κοιλοποδία: Κοιλοποδία είναι η πάθηση κατά την οποία η καμάρα του ποδιού είναι πολύ ψηλή. Στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί σύμπτωμα κάποιου άλλου υποκείμενου νοσήματος, όπως η μυϊκή δυστροφία και η πολιομυελίτιδα ή είναι συνέπεια συγγενούς ανωμαλίας.

Ορθοπαιδικές παθήσεις των παιδιών

Στις παιδοορθοπαιδικές παθήσεις περιλαμβάνονται οι:

Σκολίωση: Η σκολίωση είναι η πλάγια κλίση της σπονδυλικής στήλης και η στροφή των σπονδύλων. Πρόκειται για μια πάθηση κυρίως της εφηβείας, με αίτια γενετικά ή αναπτυξιακά.

Κύφωση: Κύφωση είναι η σημαντικού βαθμού κύρτωση της σπονδυλικής στήλης και συγκεκριμένα η κύρτωση της θωρακικής μοίρας πάνω από τις 40 μοίρες. Ξεκινά ασυμπτωματικά και όσο προχωρά εκδηλώνεται με πόνο στην πλάτη και σε προχωρημένο στάδιο με τη γνωστή «καμπούρα».

Ραιβογονία: Η ραιβογονία εκδηλώνεται με την εμφάνιση κενού ανάμεσα στα γόνατα, όταν τα κάτω άκρα εφάπτονται. Στην κατάσταση αυτή τα κάτω άκρα είναι κυρτωμένα, εμφανίζοντας σχήμα τόξου.

Βλαισογονία: Η βλαισογονία είναι η πάθηση κατά την οποία εμφανίζεται κενό ανάμεσα στα κάτω άκρα, όταν τα γόνατα εφάπτονται. Πρόκειται για την ακριβώς αντίθετη κατάσταση της ραιβογονίας.

Ανισοσκελία: Η ανισοσκελία ορίζεται ως πάθηση κατά την οποία τα κάτω άκρα του παιδιού δεν έχουν το ίδιο μήκος.

Οστεοχονδρίτιδες: Πρόκειται για διαταραχές στην ανάπτυξη των επιφύσεων των οστών, που να εντοπίζονται, μεταξύ άλλων, στη σπονδυλική στήλη, στη φτέρνα, στην άνω μηριαία επίφυση, στην επιγονατίδα και στον καρπό.

Συγγενές εξάρθρημα ισχίου: Πρόκειται για τη μη φυσιολογική ανάπτυξη της άρθρωσης του ισχίου. Στην πάθηση αυτή η μηριαία κεφαλή δεν έχει επαφή με την κοτύλη.

Επίσης, στην κατηγορία των παιδοορθοπαιδικών παθήσεων εντάσσονται οι συνδακτυλία, πλατυποδία, συγγενής ραιβοχειρία και κοιλοποδία.